woensdag 22 februari 2017

Voor het goed doel

Een keer in de maand sleep ik mijn naaimachine, plus goedgevulde tas met spullen en hebbedingen naar de kerk hier in de wijk. Samen met een paar andere stofliefhebbers maken we gezamenlijk een project voor het goede doel. De verschillende ziekenhuis/droom/sterrendeken-stichtingen worden afgewisseld met af en toe een ander project tussendoor.

Deze keer kregen we zelfs huiswerk. Harten voor Kerk in Actie.
De vorm (nou ja, het moest wel een hart zijn natuurlijk) en het materiaal was helemaal vrij.


Thuis maakte ik deze zeven van restjes vilt en een bretelknijpertje. Ook de andere dames waren flink in de weer geweest.


Op de bus en verder met mijn mini-dekentje voor het brandwondencentrum. Vrolijke stoffen met een fleece-achterkant. Zo gepiept.


We nemen de kleedjes niet mee naar huis. Daar wachten immers genoeg projecten. Volgende keer verder.
En voor wie echt niets te doen heeft thuis mag granny's gaan haken. Haak je ook aan? Een wereldrecord-deken maken. Hier de link naar het artikel, maar op het feestboek is ook het eea te vinden.

zaterdag 18 februari 2017

Naaldenmapjes en knopenkaartje (herhaling)

In de kerstvakantie was ik zo ijverig om niet een, maar twee naaldenmapjes te maken.


Het bovenste mapje ging met de speldenkussenruil naar een nieuwe eigenaar en de tweede ga ik weggeven.


Om het fröbelwerk compleet te maken heb ik ook nog een knopenkaartje gemaakt. Aangestoken door het pinterestvirus kwam ik op deze site. De kaartjes zijn op stevig papier uit te printen en zijn het begin van een allerliefst zelf-maak-presentje.


Wil je dit mapje in de bus en had je nog niet eerder gereageerd op het vorig berichtje? Aan het einde van de maand ga ik het mapje verloten.

woensdag 15 februari 2017

Nog een speldenkussen en een give-away

Aangestoken door zowel het snot- als het speldenkussenvirus heb ik afgelopen kerstvakantie niet alleen heel veel zakdoeken gebruikt, maar ook kussentjes gemaakt. Eentje was om te ruilen, maar omdat ik het model zo leuk vond, heb ik er ook nog eentje voor mezelf gemaakt.


Het thuisfront verklaart me voor gek, want die vinden dat je met één kussen ook een eind komt. Maar wie een eerder blogje van me las, weet dat ik graag op kleur sorteer. Dus deze kussen is voor de witte en blauwe exemplaren...


Van de restjes maakte ik een naaldenmapje. Eentje ging naar Alice en de andere ga ik weggeven.
Dus houd je van zachte enveloppen in de bus? Laat dan een berichtje achter. Aan het einde van de maand laat ik weten wie de gelukkige winnaar is geworden.


(Voor alle duidelijkheid: ik geef alleen het naaldenmapje weg. Het kussentje blijf ik zelf gebruiken.)

zaterdag 11 februari 2017

Finlale speldenkussenruil

Vandaag is de finale van de speldenkussenruil georganiseerd door Conny.
Ikmocht een exemplaar maken voor Alice, waarbij het verzoek was om koningsblauw, lindegroen, lichtgrijs en wit te gebruiken.
Het lindegroen heb ik eerst gegoogled, maar ook het wereld wijde web kwam met verschiullende tinten, dus daar kwam ik niet veel verder mee. Spittend naar dat ene grijze lapje met witte hartjes ( of waren het stippen?) kwam ik een heel ander lapje tegen dat ook aardig in het kleurenschema past.
Op pinterest vond ik een leuke foto en ere wie ere toekomt. Het originele idee/patroon komt van Patchwork pottery.


Dus met alleen een foto ga ik aan de slag. Eerst maar een bakje als beginsel. Dat moet niet al te moeilijk zijn.


Dat zou in theorie gewoon een rechthoekje zijn met een strookje erlangs. In theorie wel, maar in de praktijk leverde hem me een bakje vol met draadjes op. Scheef, een spoeltje dat geen zin had om mee te werken dus in de achteruit...



Nee, dit was niet wat ik voor ogen had.Een tweede poging ging beter. Is dit koningsblauw genoeg?


We hoeven het geheel niet op te vullen ivm de portokosten, maar dan weet ik niet goed of het allemaal wel gaat passen. Ik neem de extra postzegels dus op de koop toe en vul het toch maar op. Deel 1 gelukt en de groene spelden krijgen van mij het predicaat Lindegroen vandaag.


Op naar deel 2. Het geheel moet uiteindelijk een boekje worden met als kaft ruimte voor naalden. Een naaldenmapje en speldenkussen in één dus eigenlijk. Omdat ik vaker een naaldenmapje heb gemaakt, is dit gedeelte niet moeilijk.


Tenminste....als je de goede kanten op elkaar legt. Dus voor de tweede keer in de achteruit, maar dan is het helemaal naar mijn zin.


Alice is een borduurster en daarom krijgt het kussen er een borduurnaald bij. Ik ben tevreden met het resultaat. En met een naaldenlapje van de restjes kan het geheel op de bus.


En mijn gekregen speldenkussen? Zo ontzettend schattig, leuk, cute, welkome aanvulling op de verzameling! Nogmaals bedankt Tiny.


Een theepotje. Natuurlijk meteen alle glimgroene en glimdonkerroze spelden verhuisd...