De draad weer opppakken

Na een heerlijke vakantie met niets doen en plannen maken voor de toekomst op werkgebied ben ik eerst maar eens begonnen met het sorteren van de spelden van de diverse projecten en kussentjes.
Een heerlijk ontspannen werkje.

Er zijn zoveel leuke dingen om te maken en vorig jaar stond in het teken van het afmaken. Dat is niet helemaal gelukt, dus ook dit jaar zal ik vooral met lopende projecten bezig zijn.

Tja, maar dan moet er niet een leuke kraaltjesworkshop voorbij komen, en een kajak-eskimoteercursus en een trouwerij waar je toch echt voor moet shoppen en niet te vergeten de jaarlijkse paasviering bij ons thuis. Niemand verplicht me om ervoor te zorgen dat alle tien de plagen van Egypte ook daadwerkelijk in snoepvorm (maar dan weer zonder gelatine) aanwezig moet zijn, maar het mijn sport om het toch voor elkaar te krijgen.

Tussen deze bedrijven door slecht een paar steekjes kunnen zetten.

Twee lapjes voor de octablom en een paar vlakjes aan de grote rode lap van de octablom zijn gezet.

Winnaar give-away

Een naaldenmapje voor de winter, maar ook prima in de zomer te gebruiken...

Samen met een knopenkaartje, omdat ik het gewoon leuk vond om dat ook eens uit te proberen.

Er waren verschillende reacties, maar omdat er maar eentje op de bus gaat, moest er geloot worden. Ik heb daarom de namen onder elkaar gezet en een dobbelsteen erbij gepakt.
De gelukkige winnaar is Ann geworden (zonder blog), dus zodra we het juiste adres hebben uitgewisseld, kan het op de bus.

Veel plezier ermee!

Voor het goed doel

Een keer in de maand sleep ik mijn naaimachine, plus goedgevulde tas met spullen en hebbedingen naar de kerk hier in de wijk. Samen met een paar andere stofliefhebbers maken we gezamenlijk een project voor het goede doel. De verschillende ziekenhuis/droom/sterrendeken-stichtingen worden afgewisseld met af en toe een ander project tussendoor.

Deze keer kregen we zelfs huiswerk. Harten voor Kerk in Actie.
De vorm (nou ja, het moest wel een hart zijn natuurlijk) en het materiaal was helemaal vrij.

Thuis maakte ik deze zeven van restjes vilt en een bretelknijpertje. Ook de andere dames waren flink in de weer geweest.

Op de bus en verder met mijn mini-dekentje voor het brandwondencentrum. Vrolijke stoffen met een fleece-achterkant. Zo gepiept.

We nemen de kleedjes niet mee naar huis. Daar wachten immers genoeg projecten. Volgende keer verder.
En voor wie echt niets te doen heeft thuis mag granny's gaan haken. Haak je ook aan? Een wereldrecord-deken maken. Hier de link naar het artikel, maar op het feestboek is ook het eea te vinden.

Naaldenmapjes en knopenkaartje (herhaling)

In de kerstvakantie was ik zo ijverig om niet een, maar twee naaldenmapjes te maken.

Het bovenste mapje ging met de speldenkussenruil naar een nieuwe eigenaar en de tweede ga ik weggeven.

Om het fröbelwerk compleet te maken heb ik ook nog een knopenkaartje gemaakt. Aangestoken door het pinterestvirus kwam ik op deze site. De kaartjes zijn op stevig papier uit te printen en zijn het begin van een allerliefst zelf-maak-presentje.

Wil je dit mapje in de bus en had je nog niet eerder gereageerd op het vorig berichtje? Aan het einde van de maand ga ik het mapje verloten.

Nog een speldenkussen en een give-away

Aangestoken door zowel het snot- als het speldenkussenvirus heb ik afgelopen kerstvakantie niet alleen heel veel zakdoeken gebruikt, maar ook kussentjes gemaakt. Eentje was om te ruilen, maar omdat ik het model zo leuk vond, heb ik er ook nog eentje voor mezelf gemaakt.

Het thuisfront verklaart me voor gek, want die vinden dat je met één kussen ook een eind komt. Maar wie een eerder blogje van me las, weet dat ik graag op kleur sorteer. Dus deze kussen is voor de witte en blauwe exemplaren...

Van de restjes maakte ik een naaldenmapje. Eentje ging naar Alice en de andere ga ik weggeven.
Dus houd je van zachte enveloppen in de bus? Laat dan een berichtje achter. Aan het einde van de maand laat ik weten wie de gelukkige winnaar is geworden.

(Voor alle duidelijkheid: ik geef alleen het naaldenmapje weg. Het kussentje blijf ik zelf gebruiken.)

Finlale speldenkussenruil

Vandaag is de finale van de speldenkussenruil georganiseerd door Conny.
Ikmocht een exemplaar maken voor Alice, waarbij het verzoek was om koningsblauw, lindegroen, lichtgrijs en wit te gebruiken.
Het lindegroen heb ik eerst gegoogled, maar ook het wereld wijde web kwam met verschiullende tinten, dus daar kwam ik niet veel verder mee. Spittend naar dat ene grijze lapje met witte hartjes ( of waren het stippen?) kwam ik een heel ander lapje tegen dat ook aardig in het kleurenschema past.
Op pinterest vond ik een leuke foto en ere wie ere toekomt. Het originele idee/patroon komt van Patchwork pottery.

Dus met alleen een foto ga ik aan de slag. Eerst maar een bakje als beginsel. Dat moet niet al te moeilijk zijn.

Dat zou in theorie gewoon een rechthoekje zijn met een strookje erlangs. In theorie wel, maar in de praktijk leverde hem me een bakje vol met draadjes op. Scheef, een spoeltje dat geen zin had om mee te werken dus in de achteruit...

Nee, dit was niet wat ik voor ogen had.Een tweede poging ging beter. Is dit koningsblauw genoeg?

We hoeven het geheel niet op te vullen ivm de portokosten, maar dan weet ik niet goed of het allemaal wel gaat passen. Ik neem de extra postzegels dus op de koop toe en vul het toch maar op. Deel 1 gelukt en de groene spelden krijgen van mij het predicaat Lindegroen vandaag.

Op naar deel 2. Het geheel moet uiteindelijk een boekje worden met als kaft ruimte voor naalden. Een naaldenmapje en speldenkussen in één dus eigenlijk. Omdat ik vaker een naaldenmapje heb gemaakt, is dit gedeelte niet moeilijk.

Tenminste....als je de goede kanten op elkaar legt. Dus voor de tweede keer in de achteruit, maar dan is het helemaal naar mijn zin.

Alice is een borduurster en daarom krijgt het kussen er een borduurnaald bij. Ik ben tevreden met het resultaat. En met een naaldenlapje van de restjes kan het geheel op de bus.

En mijn gekregen speldenkussen? Zo ontzettend schattig, leuk, cute, welkome aanvulling op de verzameling! Nogmaals bedankt Tiny.

Een theepotje. Natuurlijk meteen alle glimgroene en glimdonkerroze spelden verhuisd...

Nog een blokje oorlogsquilt

Het gaat lekker met het doorpitten. Zo staat de rol weken, nee maanden in de kast en zo steek je zomaar twee blokjes achter elkaar vol.
Dit blokje is een typisch voorbeeld van mijn gevecht met naaldtoeslagen.

Totaal gefocused op de puntjes, vergat ik dat als je bij elk naadje teveel of te weinig naadtoeslag neemt ten opzichte van het patroon, je blokje veel te groot of te klein wordt.
Een kwart inch in 0,635 cm en dat is een andere afmeting dan mijn naaimachinevoetje aanhoudt.
Het heeft lang geduurd voordat ik dat doorhad.

Over windmolens en scheve schaatsen

Al mijmerend vliegt mijn naald door het stof. Het is het allereerste molentje dat ik maakt en wat was ik trots dat er in elk molentje wel twee puntjes precies goed zaten.

Ik ben weer verder met het doorpitten van de civil war quilt. Dit blokje was ook een van de eerste patroontjes van de handquiltcursus voor beginners bij de Sampler jaren geleden. Toen lukt het al veel beter om puntjes goed te krijgen. Maar ja, dat was met de hand en deze quilt is met de machine geroetjst.
Totaal geen verstand van quilten had ik nog. Deze quilt is daarom een groot leerproces geweest. Het doorpitten gaat met het blokje beter. Voor dit blokje is een simpele rechte lijn gebruikt.
Terwijl buurmeisje zich aan het voorbereiden is op een nieuw schaatsseizoen op hoog niveau, trek ik mijn baantjes door het stof. Lekker warm met een dikke trui.

eerste project van het jaar

Of ik in 2017 nieuwe projecten ga beginnen weet ik nog niet. Het zullen kleine dingen zijn, zoals een speldenkussentje of een naaimachinemaaksel wat niet echt met quilten te maken heeft.
Voor mijn kajak-hobby heb ik een nieuwe peddel aangeschaft en daar een hoes voor gemaakt, zodat hij onbeschadigd en droog in de auto kan.

Voorlopig is het motto op quiltgebied nog steeds afmaken.
Het eerste afmaakproject is de octablom. Aan groen kwam een nieuwe rij.

Het is me nu duidelijk hoe breed het project wordt. Ik heb ten opzichte van het originele patroon aan beide kanten een blommetje extra gedaan, zodat het meer een tweepersoons dekentje gaat worden. Of een wikkeldeken voor een enkele koukleum natuurlijk. De rode variant krijgt nu de rand erbij. Zo gaan beide projecten gelijk op.

Speldenkussenruil

Deze maand doe ik mee met de speldenkussenruil van Conny . Mijn maatje is bekend ze vraagt hele specifieke kleuren. Mmmmm.....dat wordt even spitten in de stoffenvoorraad. Koningsblauw? Volgens mijn man de kleur van de cape van maria uit mijn kerststalletje. En dan die andere kleuren?
Ik denk dat ik de juiste tinten te pakken heb. Het passen en meten kan beginnen.
Maar niet voordat ik mijn eigen speldenkussentjes weer heb geordend...

De zwarte spelden op de rode muis die zo handig op je duim kan bij het handquilten.... De gele op de kaas waar toevallig ook een veldmuisje vastzit. Dit kleine hebbedingetje zit altijd in het onderwegtrommeltje. De biscornu met de mooie naam heeft de parelmoerspelden in rood en roze. De paarse parelmoer op het doosje uit Engeland, dat uit elkaar valt als je de deksel opendoet. (Niet stuk valt, maar elke zijde is eigenlijk een handig klepje voor een schaar, klosje of naalden.
De witte spelden gaat in het naaldenmapje en is ook voor het handwerk voor onderweg.
En de andere kleuren (wel gesorteerd bij elkaar!) krijgen een plekje op de schildpad voor naast de naaimachine.
Mijn dochter maakt er dan altijd weer patroontjes van als ze de kans krijgt.

11 Februari mag ik pas het eindresultaat laten zien. Er zijn zoveel mogelijkheden. Ik ben benieuwd naar alle variaties.