OEQC

Een megaproject maken is leuk, maar nog leuker is het om het resultaat aan anderen te laten zien. Dat is een van de redenen om te bloggen en ook op het FB zijn er vele quiltvriendjes te vinden op de lijst.

Helaas is het megaproject net even te groot voor de tentoonstelling van het quiltersgilde. De inzendingen mogen dan niet groter zijn dan 2 1/2 meter en de grote lap is in de breedte toch echt 30 cm langer.

Jammer. Maar toen viel mijn oog op de inzendingseisen van het OEQC in Maastricht een maandje later. Daar zou hij wel voor in aanmerking komen. Maar ja...een Europees kampioenschap?

Ik heb toch de stoute schoenen aangetrokken, want ook een kampioenschap heeft zaalvulling nodig en deze week viel de langverwachte brief in de brievenbus.

Gefeliciteerd! Mijn quilt is geaccepteerd om de laatste week van oktober te mogen hangen. Dat betekent wel dat alle andere projecten nu op "hold" staan. Steekjes, steekjes steekjes voor de grote lap.

Mijn grote lap mag hangen. Toch wel spannend.

Wel of geen school?

De vergadertafel op school ligt vaak vol met allerlei bladen en papierwerk. Vandaag even niet en heb ik de school voor mezelf. Alles is leeggehaald om mijn knieën en nog steeds pijnlijke enkel te ontzien.

De reuzenlap moet afgetekend worden voor de tweede helft van het quilthart.

Tja, en als je dan toch bezig bent en nog moet wachten op een monteur die bezig is met het ophangen van de nieuwe digiborden..

Ben ik aan de affe kant vast begonnen met het afbiezen of dichtnaaien van de quilt. Geen bies, maar vastzetten en dubbelvouwen. Net als het origineel.

Gewoon om even te proeven en te zien hoe het eruit gaat zien straks.

Papa's ster - G6

Tjonge, wat heb ik opgezien tegen die kleine stukjes in het hart van de ster. En eerlijk is eerlijk: ik heb inderdaad een klein beetje gesmokkeld...

Er komt bij mijn blokje ook een stukje appliceerwerk om de hoek kijken. Het middensterretje is als vierkantje op de grote ster vastgezet en niet gepatched. Ik ben weer blij met de strakke punten. Dit smaakt naar meer! Op naar het volgende blokje.

Jammer dat de scholen weer begonnen zijn, minder quilttijd...

En ook de rode octablom ging mee

Ook met de rode octablomletters ben ik verder gegaan. Twee lettertjes zijn af.

En ook de grotere lap breidde uit:

De effen octablommen zijn er als extra vulling, omdat ik het geheel (op verzoek) iets breder wil maken dan het patroon. Ook al is het een een-persoonsdeken; de ontvanger wil zich wel lekker kunnen wikkelen.

De ster van Bennington - H7

Voordat ik een blogje schrijf over een Sjaan-blokje duik ik altijd even op het wereldwijde web of er misschien een speciale betekenis aan de gegeven naam van het blokje hangt.

Met Bennington en Star kom ik in eerste instantie terecht bij een elektronicawinkel. Mmm...dat is me te recent.
Via google-afbeeldingen duikt de Bennington-flag op. Een Amerikaanse vlag met een 76 erop. Nee, daar ga ik ook niets omheen verzinnen.

Dan maar mijn lapje met poes in het midden. De kat is blij dat we ondertussen weer terug zijn in Nederland. En net als in dit lapje kom ik overal stukjes kat (-tenhaar) tegen. Veel kammen en stofzuigen dus de komende dagen.
(En de stapels andere lapjes (=bergen met wasgoed) negeer ik nog eventjes. Hatsjie, eerst stofzuigen.

De groene octablom

In de auto is het heerlijk om een klein werkje mee te nemen. Deze weken zijn het telkens de borduurletters van de octablom geweest.

Een beetje verfromfaaid, maar nog steeds ontzettend leuk om te doen.

Er zijn nu weer genoeg gevarieerde lapjes om aan de grote lap te zetten.

Maar nu eerst een avondje tussenblokjes en wiebertjes snijden, want zo gaat het nog niet passen.

Duketown

Gisteren met zoonlief en echtgenoot al vroeg in de auto gestapt voor een rit van twee uur naar Duketown.

???? Oké, Den Bosch dan.
Vrijdag opende Wietske haar nieuwe winkel en daar wilde ik graag eventjes gaan kijken. Zoonlief reisde mee, omdat Den Bosch op de route ligt naar zijn grote liefde en manlief vond het gewoon gezellig om mee te gaan.

We zijn wel nog even een stripwinkel in gegaan voor zijn hobby en even na het middaguur mochten we in het echt zien hoe de winkel in de Jorisstraat geworden was.

Het was gezellig druk en na een glaasje bubbels en een stukje taart ging ik op zoek naar het juiste kleurtje DMC. En het zal aan mijn naam liggen (sask-IA), maar ezel als ik ben, was ik wederom het nummertje vergeten op te schrijven.
Nu is dat voor dit project (octablom) niet zo heel erg en nadat mijn oog viel op een flesje Fray check, waren mijn aankopen compleet.

Nog even een foto maken voor mams, die dit prachtige borduurwerk ook wel heel erg graag zou willen maken en toen naar de kassa. En Tineke, (toch?), ik ben nog steeds verrast dat je me herkende van mijn blog! Leuk je gesproken  te hebben. Ik hoop echt de 16000 snel af te hebben.

En omdat het schitterend weer was, de dag afgesloten met een bijna plaatselijk (voor een Randstatter is alles in Brabant plaatselijk) biertje op een terrasje.

Zucht...nog één weekend en dan moet de tas met papier en uitzoekwerk toch echt open. De scholen gaan weer beginnen.

Gele voorpret

Het kan toch niet zo zijn dat je op reis gaat en je niets om handen hebt. Dus het snijmes op tafel en de kaart met gemaakte stoffen. Het werken volgens het principe 'trip around the world' is leuk om te doen, maar heb ik wel genoeg van elke kleur verzameld in de loop der tijd?
Het volgende blokje dat ik wil maken is een gele.

Welk stofje zal ik eens gaan kiezen en mag mee op vakantie? Tjonge, wat is dat een moeilijke keus!
Weet je wat? Er gaan gewoon meer blokjes mee!

Zo, negen blokjes voorgetekend en gestreken. Dat moet wel een zonnige vakantie worden.

Als de kaartlezer een quilter is

Als een trouwerij helemaal aan de andere kant van Nederland is en je toch heel graag je neus even wilt laten zien op de receptie, zit er niets anders op om een hotel halverwege te boeken. (Niet echt heel vervelend)

Op de terugweg naar huis reden we 'spontaan' langs Rouwveen en zagen we dit bordje:

Tja, dan moet je natuurlijk even stoppen!

Na een paar zakdoeken, wambuis en kapje met stipwerk gekocht te hebben, weet ik dat ik deze kant zeker nog een keertje uitga. Maar dan wel met een iets vollere pinpas.