Reiko Kato puzzel

Er zit nu één schilderijtje vast aan de Reiko Kato puzzel. Voor het tweede stukje moet ik wat meer passen en meten.

De grote rechte stukken kunnen op de machine, maar het pas- en meetwerk blijft handwerk. Na een middagje en avondje puzzelen is dit het resultaat tot nu toe:

Zou het lukken om de top af te krijgen voor de voorjaarsvakantie ?

Randje van vorige week

Twee randjes mogen toegevoegd worden aan de twee meter linnen band voor het Randje-per-week-project. Dit is het resultaat van vorige week. Samen met mijn mams hebben we gezellig een middagje gefrut. Omdat mijn mams absoluut niet op internet wil, een klein stukje foto dan maar.

We hebben heerlijk zitten kletsen en kissebissen wat nu de beste manier is om te borduren. Linksom/rechtsom horizontaal/vertikaal....we doen het allebei lekker anders en op onze eigen-wijze. Mams met roze tinten en ikke met de aardekleuren.

 

Vandaag mogen de volgende randjes alweer gedownload worden. Leuk!



Laatste blok af!

Het is gelukt voor het eind van de maand het laatste blok af te krijgen van de geen-mysterie-meer van Reiko Kato. De sneeuwpret ligt allemaal vast.

Dan kan nu het grote puzzelwerk verder gaan. Met de reststukjes en de vierkantjes die nog helemaal niet genruikt zijn, plus een of twee FQ die ik voor mijn verjaardag kreeg/kocht, wil ik de achtergrond gaan maken.

Eerst maar de hele stukjes klaarleggen. Bij de overlappende stukken kan best een half lapje komen. Ik ben benieuwd hoever ik kom met deze restjes.

Hexagonnenborder

Na een paar dagen met andere prioriteiten dan handwerken is het me gelukt weer wat steekjes te zetten en me druk te maken over andere zaken dan passend onderwijzen. En wat is dan leuker dan even het zakje hexagonnetjes tevoorschijn te halen met 32 voorgesneden stapeltjes 'licht' voor de border van de 16.000 quilt.

De eerste driehoek is een feit en mag aan de grote lap.

Links of rechtsom?

Of achteruit borduren? Op de fb-pagina van het RPW-project (randje per week) laten verschillende borduursters ook de achterkant zien. Maar waarom lopen de streepjes dan altijd anders dan bij mij?
Ik ben er vandaag achtergekomen: Ik borduur averechts!

Ik ga van boven naar beneden, in plaats van opzij. Ook zag ik werkstukken van links naar rechts gaan en andersom. Tja, het is natuurlijk maar hoe je het linnen vasthoudt en aan de voorkant zie je geen verschil. Nu zul je misschien denken, waar maakt ze zich druk over?

Dat valt wel mee hoor, ik vond het grappig om te ontdekken dat ik tijdens de eerste randjes niet eens tot twee kon tellen en dat het bij de tweede ronde wel lukte om tot drie steken te tellen zonder uit te hoeven halen. Ik ga vooruit!

Ook de tekst in het midden is bijna af.  Nog twee woordjes ( ehhh... en nog 99 randjes ofzo) en de tafelloper voor Pasen is af.

Randjes?

Ik zie op veel blogs gebordurrde randjes voorbijkomen en ook ik ben gezwicht voor deze rage. Maar eigenlijk ben ik al een jaar eerder in de ban geraakt van de randjes. Hexagonnerandjes.

Elke week probeer ik er toch weer een randje bij te maken. Dit is een van de punten. De lapjes vliegen er doorheen. En de grote lap wordt steeds zwaarder.

De grote hezagonnenkampioen blijft voor mij Grit. Haar 'Passion' is nu af en telt meer dan 17000 hexjes. Geweldig mooi.

Met het randje-per-week project borduur ik nog even verder met de tekst in het midden. De tekst is nu half af.

Post, ruilen en lieve bloggers

Wat is het toch leuk om pst te ontvangen. Zachte enveloppen, een lieve kaart of een fijne verrassing. Het kan zo allemaal op de deurmat vallen.
De afgelopen dagen heb ik verschillende keren hele lieve post gekregen.

Een patroon voor een kussen. Of eigenlijk driedubbel patroon, want ik ga hem drie keer maken. Ik heb de foto even geleend van Judith

Ik moet nog evn op zoek naar lekker zachte stof, maar dat komt zeker goed voor de volgende kerstdagen!.

Ook kreeg ik lieve post van Jeanneke. Ik ben op zoek naar de patronen van Leannes House en zij had er drie voor me gevonden!

Mijn schone zus, of in de termen van Judith te spreken: schone zeur zou deze heel graag willen hebben. We zagen hem hangen op de ATT in Alkmaar. Hij staat op de te-nog-maken-lijst.

En een hele dikke envelop van Tilly. Via het FB vroeg ze om kerstlapjes. Na wat spitten vond ik deze en stuurde ze op.

Als ruil kreeg ik een hele dikke envelop terug.

De bovenste twee lapjes zijn ondertussen al 'verdwenen' in de hexagonnenlap.

Maar nog steeds niet uitgeruild, want gisteren viel er wederom een leuke envelop in de bus.
Het Reiko Kato-ruillapje van Cisca. Ze was een lapje kwijt en die had ik nog over, dus hebben we er eentje geruild.

Maar ik ben nog lang niet uitgeruild hoor. De lapjesruil van Ria Visser is ook weer van start. Tien lapjes ruilen voor tien andere lapjes. Ria heeft geen blog, maar als je haar voor 15 januari mailt, kun je deze maand nog meedoen.

Zelf stuurde ik nog een kaartje naar Annelies. Ze moet het nu rustig aan doen, dus het randjesproject en de siggyruil worden overgenomen door andere lieve handwerkers.

Lieve bloggers, dank jullie wel voor de post, reacties, mailtjes en leesplezier. Het geeft een (tijdrovende, maar) leuke aanvulling op mijn lapjesfeest elke dag.

Restverwerking en meer

Restverwerking, creatief of zuinigheid? Er zijn zoveel ongebruikte lapjes na zes blokken Reiko Kato dat ik ze wel moest gebruiken voor de achtergrond. Samen met een lapje dat ik kreeg voor mijn verjaardag moet het er dan zo ongeveer uit komen te zien.

Ongeveer want ik ben nog niet eens klaar met het laatste blok. De foto is op de kop genomen, vandaar het vreemde pespectief.
Verder heb ik me gekwijt aan het randje-per-week-project en kom ik tot de conclusie dat ik niet altijd tot twee kan tellen. Een lif van de quilt borduurpolitie zal dan ook opmerken dat er in het rechte randje een slordige fout zit, maar wie me beter kent, weet dat ik een hele grote hekel heb aan uithalen, dus ik laat het zo zitten.

Ja, nu even zitten... Na drie winkels geprobeert te hebben is het me gelukt om het blad te kunnen kopen waar al over geblogd werd: De kerstquilt. En hoewel het geen kerst meer is, leg ik al het naaldwerk nu even aan de kant en ga ik lekker lezen!
Tot snel.

De vaart erin

Misschien ligt het aan het suizen van de slee, of misschien ligt het aan het feit dat er juist geen sneeuw ligt en ik lekker warm bij de centrale kachel mijn steekjes kan zetten. Om een lang verhaal kort te maken: het gaat lekker met de nu-niet-meer-mysteriequilt.

Voor ik het wist zat er een meisje te spelen met de sneeuw en even later was er 'opeens' nog een meisje bij komen spelen.

Ik heb wat zitten knoeien met de lapjes, dus de schoenen zijn niet helemaal super gekozen deze keer. Tja ik ben een beetje zuinig op de hele lapjes. Daar puzzel ik alvast mee voor het grotere geheel, maar daarover later meer.

Ienie-minie stukjes

Wat zijn het toch een kline stukjes die in de nu geen mysteriequilt van Reiko Kato gaan. Het slee-stelletje is vandaag aan de beurt. Twee nieuwe lapjes, de rest uit de voorraad, want ik vind het echt zonde om deze snippers niet te gebruiken. Terwijl ik de kleiune papiertjes erop leg, bedenk ik me nog dat ik zo niet zo dom moet zijn om ze op de verkeerde kant te strijken. En terwijl ik naar de keuken loop om ze daadwerkelijk vast te warmen...gaat het toch twee keer mis!

 

Gelukkig gaat het vastzetten met naald en draad wel (bijna) foutloos en kan ik een paar uur later genieten van weer een stukje af op dit laatste blok.

Nog een paar draadjes borduren en dan mag het volgende kind meespelen. En bij nader inzien: Het hoedje van meisje links gaat niet opnieuw. Het doet me te veel denken aan XXXX die ook zo heerlijk de muts diep over haar gezicht kan trekken.

Over borduren

Het RPW (Randje per week)-project is begonnen. Samen met ruim 500 andere fanatiekelingen wordt er het komende jaar geborduurd. Zaterdag zijn de eerste patroontjes vrijgegeven, maar daar kan ik nog niets concreets van laten zien. Wel ben ik met mijn eigen-wijze middenstukje verder gegaan.

Maar ook het andere borduurwerkje van het octablomalfabet is weer gegroeid. De letters D zijn nu ook af. Nog één letter en dan zijn er andere achthoeken aan de beurt met Engels patchwork en applicaties.

Nee, borduren is leuk, maar ik laat het fröbelen met lapjes zeker niet naast me liggen het komende jaar.

Beloofd

Wat gebeurt er als je borgondisch Brabant met Groningse gezelligheid? Dan kom je uit in Den Bosch bij Wietske!
De laatste vakantiedag ben ik na het opruimen van de weer gewone boodschappen samen met DH in de auto gestapt op zoek naar de twee roze bloempotten voor de deur. We zijn echt heel gastvrij ontvangen en hebben nog even gezellig kunnen kletsen aan de grote tafel.

Een tafel met niet alleen een lekker broodje voor na de lange rit, maar ook met mandjes vol ander lekkers. En daar kwam ik natuurlijk ook voor. Die kleine lapjes zijn nl precies goed voor de ontbrekende stukjes hexagonnenquilt.

Het voorste lapje gaat in de Reiko-achtergrond verdwijnen en voor de knoopjes zit de bestemming nog in mijn hoofd. (Jawel die had ik echt nodig lieve DH). Na een gezellig uurtje zijn we  twee straten verderop ook nog geslaagd in een stripboekenwinkel en bij het station voor een Frappa-nogwat met mocca bij de Starbucks.

Wiestke en Herman: Zeker tot ziens, waar dan ook en Jeanneke: Je moet de hartelijke groeten terug hebben!

Voll goede moed

Vol goede moed ga ik verder met de mysteriequilt van Reiko Kato. Het stimuleert enorm om alle blogs te lezen en door te gaan. Het sneeuwmannentafereeltje lukte aardig, al ben ik niet helemaal tevreden met de rand van de muts. Misschien dat ik die nog uithaal.

Het is ook leuk om andere bloggers te kunnen helpen. Zo schreef Cisca dat ze een stofje kwijt was. Na even heen en weer gemaild te hebben blijkt het het roze stippenstofje te zijn van het meisje uit blok 5:

En laat ik daar nu voldoende nog voor hebben voor een extra jurk. Dat vind ik het leuke van bloggen. Elkaar helpen met vragen en zo nu en dan een praktisch stukje stof. Het lapje is onderweg hoor!

Tellen en rekenen

Meten is weten lees ik wel eens op een blog. Deze keer heb ik geteld en gerekend. Voor de borderrand van de 16000-quilt zijn 32 driehoeken nodig. De zij-driehoeken tellen elk 55 hexagonnetjes, de boven-en onderkant 57.
En omdat ik niet het risico wil lopen dat ik halverwege net dat ene stofje niet meer heb en het patroon scheef gaat lopen qua kleuren, ben ik kleine stapeltjes aan het maken.

Twee jaar geleden ben ik begonnen met dit project. Januari 2012. Mijn DH rekende uit dat het geen 16000 hexjes konden zijn. (Lengte keer breedte keer de oppervlakte van een hexagon ofzo). Nu ik bijna zover ben om de rand te gaan maken en kan uitrekenen hoeveel hexagonnen er in de driehoeken zitten, ben ik bang dat hij gelijk gaat krijgen.
18 keer 55 plus 14 keer 57, en dan eentje extra voor de donkere driehoeken...mmmm...ik kom dan ook net aan de 12.000. Dat zou betekenen dat ik meer dan ruim over de helft ben!

Dat motiveert om toch nog even een slingertje te maken.

Ik ga nog even verder...iedereen de creatiefste wensen in volle gezondheid voor 2014. (En zoals mijn dochter zegt: omdat ik in een gulle bui ben ook voor 2015 , 2016 en 2017 alvast!)