Nog een verrassing

Terwijl ik vierkantjes aan het snijden ben voor de 16000 hexagonnen-quilt komt DH met een dikke envelop in zijn hand de keuken binnen.
Nog een verrassing! Een heleboel blauwe lapjes van Martine. Ze maakt ook een super-megaproject met hexagonnen in blauw. Het is de moeite waard om eens te kijken.

Een aantal zijn meteen versneden om een hart te vormen voor de bloempjes:

Wow, wat ben ik hier blij mee. En ik ben niet eens jarig.

Verrassingspost

Een envelop op de deurmat herken je uit duizenden. Soms op kleur; de blauwe gaan bijvoorbeeld rechtstreeks naar DH.
Maar soms herken je de envelop aan iets anders. Is het de vorm? Kleur? Geur? Een zachte envelop herken je van een afstand. Ik wel tenminste. Maar ik had toch niets besteld?
Een zachte verrassingsenvelop! Ria (en Elni): Heel hartelijk bedankt. Ik zal de scraps blijven bewaren.

En ik denk dat ik ook al een bestemming voor je Maverick-blokken weet.

Voorjaarsvakantie

Deze week hebben de kinderen op onze school vrij. Het regende verlofaanvragen en telefoontjes van ouders die al een vakantie geboekt hadden, want de besturen in de Haarlemmermeer lieten de vakantie niet gelijk lopen aan de voorgestelde periode die op de website staat van het rijk.

Zelf gaan we niet weg, maar kinderen thuis betekent: computers bezet! Ik zal deze week dus wat minder bloggen...

 

 



Nog één keer roze..

Nu ik - mede dankzij de reacties op de blogverhaaltjes - weer genoeg gemotiveerd ben om verder te gaan met de hexagonnetjes-in-roze-marathon, zijn de kartonnetjes op.
Sinds kort ben ik overgestapt op printen. Ik heb wel een keer op een beurs wat dikkere hexagonnetjes gekocht, maar dat is bij langena (schrijf je dit zo?) niet genoeg voor dit project.
Het malletje van 1/2 " hexagon is te printen op de site van het blad Quilt enzo.

Printen lijkt simpel, maar elke keer is het weer een geklooi gedoe met de instellingen om de juiste grootte te krijgen. Het is bijna net zo irritant als de "probeer-te-ontcijferen-wat-hier-staat-samen-met-mistige-cijfers"code die je bij een reactie van een blog moet invullen. Ik ga hem dan ook verwijderen bij mijn eigen blog. Tenminste zolang ik spamvrij blijf dan.

Enfin...na vier pogingen (het is echt net hetzelfde als die code...) is het me dan toch gelukt.

 En neen, het is geen grap dat het juist roze papier is. Het was het dikste wat naast de printer lag. Zo blijf ik toch nog even in de roze stemming.

Goede week gewenst verder.

Brammetje

Kijk Brammetje nu toch eens. Een schoffie is het. Broek gescheurd, vlek op zijn trui en het lint op zijn hoedje laat ook al los. Wat moet er toch van zo'n jongen worden?

Het is de achterkant van Bram. De voorkant kunnen we niet zien. Ook kunnen we niet zien wat voor een jongen het is. Op school hebben we veel "Brammetjes". Je ziet aan het gezicht niet dat er wat aan de hand is. Soms verraadt het gedrag wel in welke richting je zou kunnen denken. ADHD, PDD-NOS, MCDD, en zo hebben we nog wel meer D-afkortingen en stempels. En zou je enkel alleen op het dikke dossier van de leerlingen afgaan, zou je soms denken dat deze Brammetjes kleine monsters zijn.

Niet geloven hoor! Wacht maar tot Bram zich omdraait en je met glimmende pretogen en een lach laat weten dat hij nu omhoog durft te klimmen en dat het na veel vallen, frustraties en opstaan wél lukt. Ik hou van de Brammetjes op mijn school. Kanjers zijn het.

Nog een maandje te vroeg

Het is nog geen lente, maar het bloementuintje begint te groeien. Tot nu toe lukt het om ook alle hartjes van de bloemetjes uniek te laten zijn, maar ik denk niet dat ik dat ga volhouden. Er zit veel bruin in de quilt, maar niet zo heel veel blauw.

Ondertussen groeit de grote lap ook, maar daar laat ik pas weer een foto van zien, als ik weer een rondje om ben geweest.

Post

Post op de deurmat is en blijft een feestje. Je hart maakt een sprongetje (en bij zachte enveloppen zelf een dubbele salto). Tenminste bij mij.
Gisteren kreeg ik deze hele lieve en knap zelfgemaakte kaart van mijn oudste grootste nicht. Er zit een foldertje bij voor de feestdagen in april in Rijswijk.

Zo'n lief schaartje ook. Deze komt op de vrouwenquilt. Grote nicht is immers ook deel van de stamboom in vrouwelijke lijn.
(En grote nicht: daar komen wel de geboortedata bij te staan. Maar daar zal ik geen foto van nemen hoor!)

Wie niet waagt...

Al een hele tijd zit ik te dubben... Zal ik het durven of niet?
Mijn eigen ontwerp, helemaal met de hand gemaakt: de Egyptequilt.

Ik ga hem insturen voor de algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde. Na maanden wikken en wegen en twijfel of ik wel kan meedoen met de grote giganten heb ik de stoute schoenen aangetrokken.
Wie weet vinden meer mensen hem mooi. Voor mij is het in ieder geval een pronkstuk in de kamer en wie niet waagt....

Voorbereidingen

Bedankt allemaal voor de aanmoedigingen gisteten. Ik hex me er weer doorheen.
Toch voor de afwisseling een update van de StarWarsbollen.

De stof voor de tweede bol is uitgezocht. Ook de tweede bol komt uit de hoek van de Japanse stoffen. Voor het 'laserzwaardrood" ben ik iets afgeweken. Het is een felrode  batik geworden. Wat geeft een foto toch een vertekend beeld. Het zwart lijkt wel marineblauw.

Ook ben ik aan het puzzelen hoe straks de twee bollen aan elkaar gezet worden. Schuin onder elkaar, denk ik.

Roze, roze, roze, roze

Hoewel Valentijn al een paar dagen geleden is, ben ik voorlopig nog wel even in de roze-stand.
Geen hartjes, maar hexagonnetjes. Niet alleen de volgende rand moet genaaid worden, maar ook een stukje aan de hoekstukken.
De hoekstukken lijken klein, maar alles bij elkaar zijn het er net zoveel als er aan de grote lap moet worden genaaid. Roze is niet echt mijn kleur, dus het is even doorbijten. Ik ben nu aangekomen op het stukje saaaaaaai. Even doorbijten, want in nog een UFO heb ik geen zin.

Wie niet weg is is gezien

Sue speelt verstoppertje en ik ga nog even lekker genieten van het weekend!

Allemaal een goede week gewenst. Hier nog één weekje werken en dan is het voorjaarsvakantie. Wie weet ga ik dan zelf wel even verstoppertje spelen.

 

 

Er is namelijk een nieuw deel uit van Broederband. Een kinderboek, maar wel heel spannend. (De serie is een spinoff van de populaire serie: Grijze Jager) En onder de smoes: "Juf moet wel bijblijven", heb ik hem meteen gekocht. Ik hoop dat ik hem kan laten liggen voor de vakantie.

Sue zoekt het hogerop

Nu Billy veilig in de boom zit, durft ook Sue het aan om omhoog te klimmen. De stukjes zijn geknipt uit het kopieerpapier en vastgestreken op het stof. Tot zover werkt het best goed. Bij Billy liet het papier net even te snel los. Ik denk dat de strijkbout niet warm genoeg was.

Als de kleine Sue haar plekje heeft gevonden in de boom, moet ik me ook eens gaan verdiepen in de speciale borduursteek die bij het patroon staat. Ik snap er nog niet veel van.

And may the force be with you

De eerste bol van de StarWarsquilt is af.

De foto is ietwat donkerder dan de vorige. De quilt is echt plat en ontzettend leuk om te maken.
Nu is het een lap van ongeveer 65 cm en daar past de jongste zoon al een aantal jaren niet meer onder, dus op naar bolletje twee.

En over mijn verhaaltje van gisteren: ik heb twee mensn blij kunnen maken met mijn snippertjes. DH en de jongens snappen hier niets van. Dus je stopt je afval in een envelop en ze zijn er nog blij mee ook? Rare hobby moeders...

When life gives you scraps...



Start quilting!
In mijn kast staat een grote doos. En in deze doos een heleboel snippers.

Ze zijn allemaal op kleur gesorteerd en eigenlijk doe ik er niets mee... In een van de zakjes zitten ook randjes. Nu weet ik dat er quilters zijn die hier hele mooie werkstukken van (willen) maken.
Mocht je dus geinteresseerd zijn: laat het me weten en ik zal ze je opsturen en ze in het vervolg voor je bewaren.

 

Allemaal nog een fijne valentijn.

bloemenhexjes

Het maken van de bloemtjes voor mijn 16000 quilt is een leuke afwisseling. De stofjes van de bloemetjes komen ook voor in de quilt zelf. Ze worden allemaal bruin met een blauw hartje.

Nu nog aan elkaar.

Alle blokken en stukjes van de eerste bol zijn af. Dat betekent dat alle rechte stukken zijn gedaan. de naamaichine mag weer even aan de kant en het "betweentje" kan weer tevoorschijn komen.
Ik bewaar de kleine scherpe naalden in een metalen blikje met magneetje. Het is zo'n hebbedingetje, dat in de praktijk toch heel erg handig blijkt te zijn.

Maar laat ik de foto van het bolletje niet vergeten. De foto is door het zonlicht ietwat flets. Omdat het een eenpersoondeken voor op het bed van de jongste zoon moet worden, komen er twee bollen onder elkaar. De tweede bol wordt zwart met grijs en krijgt rode accenten.

De kleuren hebben te maken met het StarWars thema. De goeien dragen veelal bruine kleding en vechten met groene laserzwaarden en de slechterikken zijn zwart en vechten met rode laserzwaarden.
Ooit wel eens in een quiltwinkel gezocht naar "laserzwaardgroen"? Dat valt bijna niet uit te leggen. Totdat een jongen van de winkel een telefoon tevoorschijn haalde en een foto liet zien. "Die mevrouw bedoelt deze kleur."

Billy kan de boom in

Nou ja, Billy zit al in de boom. Hoog op de tak weg te dromen...

En ik...ik ga mijn vingers en mijn rug laten uitrusten, want het de mysteryquilt is best een lastig werkje. En al heb ik dubbelfocus glazen, ik kan er bij het borduren of appliceren niet aan wennen. Bril op, bril af, bril kwijt....

Tweede hoek

Alles staat klaar om verder te gaan met de eerste bol van de lensquilt.
Naaimachine - strijkbout - quiltlinealen - snijmes - en natuurlijk de beker thee!

Ja die grote bruine pul. Het is een souvenir uit Playmobil funpark in Duitsland. Een waar speelparadijs voor nog een betaalbare prijs voor een gezin met drie (toen nog kleine) kinderen.

Het is een halve liter en hij isoleert uitstekend. We nemen hem altijd mee als we gaan kamperen. Mijn DH koud bier. En voor de koukleum warme thee.

Deze keer ging het snel. Geen foute stofjes. De tweede hoek is af. De machine kan worden opgeruimd en het handwerk kan weer beginnen. Nog even het geheel prikken op de tempexplaat voor de foto:

Goede week allemaal!

Vierduizend min 3

Wow. Er zijn alweer nieuwe volgers toegevoegd aan deze blog. Ik voel me vereerd. Het is leuk om jullie reacties elke dag te lezen.

En hoewel er veel tijd gaat zitten in het bloggen, groeit de hexagonnenquilt. Ik ben weer een rondje verder. De donkerroze rand zit er omheen. 3997 hexagonnetjes van 1/2 inch.

Het wordt steeds lastiger om de lap op de foto te krijgen. Het valt me op wat een rand wel niet kan doen. Op de beginnerscursus Quilten werd het wel verteld dat een bies je quilt een heel ander karakter kan geven en ik zie nu dat dat zeker waar is.

 

Verborgen schatten

De roze rand vordert gestaag. Het zijn nu 135 hexjes per rand en een rondje om gaat niet meer zo snel als in het begin. Om de kleuren gelijkmatig te verdelen heb je toch wel minstens vier verschillende stoffen nodig. Als een kind zo blij was ik dan ook toen ik dat ene vergeten doosje opende met roze lapjes!

Ik snijd ze op tot vierkantjes van 1 1/2 inch. Ik weet dat het ook kleiner kan, maar dit vouwt en rijgt gemakkelijker.
Ik ben meteen maar door gegaan met een voorraadje licht roze voor de volgende rand.  Voorlopig is tante Sas weer van de straat!

blog + en google -

Mijn oude profiel is weer terug. Ik heb tijdens het klikkerdeklikken op de verkeerde knop gedrukt en bleek opeen een google+ account rijker te zijn.
Gelukkig wees zij me erop dat het nu erg lastig werd om te reageren na een post.

Nog paar dingen terug zetten en alles is weer bij het oude. Ik geloof dat ik me nog moet voorstellen, maar daarna is alles teruggezet.

Zal ik dat hier dan ook maar meteen doen? (Ik heb immers nu ook echte volgers)

Ik ben besmet geraakt met het Quiltviris in 1991. (Tenminste dat hebben mijn DH en ik net terug zitten rekenen) Er stond een hele mooie quilt in de Ariadne met allemaal sterren. Met een kartonnen mal en een nieuwe schaar ben ik aan het knippen geslagen. Er moesten honderden wiebertjes worden geknipt. Het zou een kerstquilt worden en ook mijn collega's doken in hun stoffenvoorraad.
Mijn eerste quilt werd tevens mijn eerste UFO, want het duurde jaren voordat hij onder in de kast tevoorschijn kwam en ik hem in 2007 afmaakte.

 

Elk middelpunt kreeg een knoop; groen of rood. Want toen had ik nog meer knopen dan stofjes ;)

Nu komt hij elke kerst tevoorschijn. De deken is gevoerd met een echte wollen Desso-deken, nog uit de uitzet van mijn mams. Hij was nog niet opgeruimd, want dochterlief vindt het ook een hele lekkere deken op haar bed.

 

Bloemetjes

Geen hexagonquilt is compleet zonder bloemetjes en ook in mijn 16000-quilt komt een bloemenrand.
Als ik goed naar de foto in het boek kijk, zijn het allemaal verschillende. Dat wordt een uitdaging!
Ik wil ze allemaal in bruine tinten hebben met een blauw hartje. De bruine tinten komen ook allemaal terug in het middenstuk en de rand.

Dit zijn de eerste vijf.

Even tellen op de foto...93 bloemtjes zijn er nodig. Zou het lukken om elke dag één bloemetje te maken?

Weer mooie dingen gezien

Misschien komt het door de kleuren, maar op de blog van Rosemary Youngs stonden weer mooie blokjes. Rosemary is de schrijfster van de CWDQ-boeken.
Toen ik de dametjes-quilt af had, heb ik haar een foto gemaild en ik kreeg een heel lief mailtje terug.

Nu blogde ze laatst over de projecten waar ze nu mee bezig is. (Ze heeft net twee Phebe-quilts in elkaar gezet. Twee! En ik droom nog over de eerste...)

Ok. Een van haar nieuwe projecten is een samplerquilt van Jo Morten. Dat is wel op mijn niveau. De blokjes van haar vind ik heel mooi geworden. Misschien is het de kleur, want op het moment val ik erg op bruine tinten. De quilt als geheel vind ik niet zo heel erg jottum, maar de pdf is wel even opgeslagen.
 (Dit zijn dus haar blokjes, niet de mijne hoor!)

Hier is de link: http://jomortonquilts.com/wp-content/uploads/2012/01/Leesburg.pdf

In de Quiltmanis staat ook een quilt (op blz 64) met bruinere stofjes. "Old Savannah". Mmmm, dat moet een mooie combinatie worden.

Dat hadden ze me toch nooit verteld, toen ik begon met deze hobby. Dat je niet alleen veel tijd kwijt bent aan patchen en stoffen aaien, maar dat er ook zo veel tijd gaat zitten in dromen en plannetjes maken! Neen, vervelen zal ik me de komende tijd zeker niet doen.

Klein detail

Ik ben begonnen met de donkerroze rij aan de grote lap. Mijn vinger is weer beurs en vol gaatjes, dus snel gaat het niet. Al hoewel...met de tv aan op de achtergrond rijg je toch op een avond ruim 35 hexjes.
Ja, ik plak niet. Elk hexagonnetje wordt eerst geregen en dan er met de hand aan elkaar genaaid.

Dit keer een detailfoto. Er is geen patroon. Ik heb alleen een foto uit een boek en er is een foto op het web. Het origineel is namelijk opgeslagen in het depot van het Openluchtmuseum in Arnhem. Ooit hoop ik hem in het echt te kunnen bewonderen.

Ik weet niet of het mag maar deze foto staat op de site:
 Ik ben dus nu bij de tweede lichte baan vanaf het midden gerekend.

Manela maakt trouwens ook mooie hexagonprojecten. Haar megaproject is net af en deed ze in 18 maanden. Superleuk. Klik

Billy is zijn naam

Deze week toch maar even de Quiltmania gekocht voor de werkbeschrijving van het boompje en de de kinders. Suze en Brammetje had ik ze gedoopt. Ik vroeg me namelijk af hoe de mannelijke variant van Sue Bonnet zou heten. In de Quiltmania worden ze Billy genoemd.
Weer wat geleerd!

Het handige van de werkbeschrijving zijn de nummers. Dat had ik ook wel met een beetje logisch nadenken zelf kunnen verzinnen, maar ik wilde toch zeker zijn van mijn zaak.
Zo zag ik dat de hoedjes uit één stuk zijn. Dat lijkt me lastig met al die hoeken, dus misschien toch dat ik het in tweeën doe. De handjes lijken me lastig. Dat schreef deze blogger ook al. (En hij is al ver)

De stam is vastgezet. Ik gebruik een borduurring om het lapje te spannen, dat appliceert een stuk sneller en netter heb ik gemerkt. Na het schrijven van dit stukje ga ik verder met de takjes.
Een van de lapjes heeft ook blaadjes. Hoewel het origineel dit niet heeft, denk ik toch dat mijn boompje minder kaal gaat worden. Zo krijgt het werkstuk met de voorgekochte lapjes, toch nog een beetje een eigen draai.

Frutten op de vierkante centimeter

Met elk nieuw project is er ook wel een nieuwe techniek die ik uit wil proberen. Zo experimenteer ik met verschillende vullingen of verschillende manieren om de stofjes aan elkaar te zetten.

Voor het appliceren heb ik wel eens ergens gelezen in blogland dat je in plaats van freezerpapier (eerlijk gezegd nog nooit in het echt gezien) ook kopieerpapier kunt gebruiken. Nou ja, de verpakking van het papier bedoel ik dan.
Omdat er op school heel wat af gekopieerd wordt, was het meenemen van dit papier geen probleem.

Op de buitenkant van het papier zit nl een soort waslaagje dat blijft op de stof blijft kleven als je het erop strijkt. De buitenkant van het papier dus. (Dat was de eerste denkfout, ik dacht dat het om de binnenkant ging!)
Zoals ik al eerder schreef is het binnenstebuiten denken niet mijn sterkste kant, dus de eerste probeersel ging heerlijk in spiegelbeeld.

Waar ik mee bezig ben? De mysteryquilt van Reiko Kato. Ik zag al hele mooie exemplaren voorbij komen.  De eerste takjes / stamdelen zijn nu geknipt.

Nu heb ik nog nooit van mijn leven een cursus appliceren gedaan. Mijn eerste poging waren mijn meisjes van mijn spreukenquilt. (Blog van 11 januari) Er is een groot verschil tussen het eerste dametje en de laatste. Maar dat is eigenlijk met al mijn quilts. Als je ze op volgorde legt zie je duidelijk verschillen. Best leuk om te zien. (En de kat en de pubers beneden vinden het prachtig. De hele kamervloer bekleed met dekens. Lekker warm en zacht, mam!)

Herstelwerkzaamheden

De quilts hier in huis worden intensief gebruikt. Om op te liggen of om je helemaal in te wikkelen tijdens het tv kijken. Af en toe verdwijnt er ook een naar boven als extra deken op bed. Zo slaapt DD nog steeds onder en op de kerstdeken. (Dat laatste lijkt me trouwens helemaal niet lekker liggen met al die knopen op de hoekpunten!

Door het gebruik slijten de dekens. En als ik helemaal eerlijk ben eigenlijk ook wel, omdat de naad net iets te smal was. Mijn eerste paperpiecewerkstuk lukte niet helemaal. Wat een gedoe dat ondersteboven in speigelbeeld werken!
Nu ik een workshop heb gevolgd voor de lensquilt snap ik wat toen verkeerd ging. En zeg nu zelf: eigenlijk heeft zo'n extra naadje wel zijn charme. Een scrapquilt wordt zo extra scrappy!

(De naad van wit naar grijs sprong open... Het zijn trouwens reststofjes van de eerste baby en peuterbroeken van de jongens)

Een ander regelmatig terugkomend project zijn de roosjes:
Zoals je kunt zien mist er een roosje op de hoeken van deze siggyquilt.

Op dit moment zijn er (weer) 6 losgeraakt. Sommige zaten gewoon niet goed vast, maar ik verdenk ook wel een van de kinderen van gedachteloos pulleken tijdens het tv-hangen.



Deze keer dus geen nieuwe projecten of voortgang te melden. Eerst verder met het reanimeren / restaureren van bovenstaande quilts.