De vijfduizend gepasseerd

In de auto op weg naar een verjaardag in Brabant nog de laatste hexjes aan de rand gezet. Op de brug bij Zaltbommel kwam ik erachter dat ik er 7 te kort kwam.
Gelukkig had ik het zakje voorgesneden 'donkerste bruin ' mee, en daar zaten een paar kleurtjes die ook best wel 'niet zo donker bruin' genoemd konden worden.
Dus net voorbij Oss zaten er ruim 5000 hexjes aan de grote lap!

Vanmorgen heb ik de tafel aan de kant geschoven en de foto gemaakt: 5167 hexagonnetjes.

De komende dagen laat ik mijn vingers weer herstellen. Het quilten lukt wel met vingerhoed, maar met dit hexwerk blijf ik mezelf lek prikken.

Zowiezo geef ik mezelf een korte blogpauze. De laatste week voor de vakantie moet er nog veel worden gedaan achter de schermen, thuis moet nog het een an ander gedaan worden  en ook op de camping in Engeland hebben we geen wifi. (En om nu elke dag naar het restaurant met de gele M te gaan voor een internetverbinding zien zelfs onze kinderen niet zitten.)

Fijn weekend en tot snel.

Zwemles

Terwijl ik op het werk me met zwemlesplanning van de jongste groepen bezig houd, ben ik 's avonds bezig met andere zwembezigheden.
Het laatste meisje is er helemaal klaar voor. Laat het zonnetje maar komen!

Bijsnijden

Het is weer tijd om de stoffentas tevoorschijn te halen. Roze en de donkerste bruin zijn weer aan de beurt.

Steeds meer lapjes en kleurtjes gaan op en verdwijnen in de quilt. Het blijft een mooi gezicht om hem te zien groeien. Ik kan weer even voort. It's hexa-time!

Update 16000

De maat plaat is bijna vol. Nog twee keer vijf bloemetjes aan elkaar en dan is de rand in delen af.
De bloempjes moeten nog even geduld hebben. Ik ben op de helft met de bruine rand van de grote lap. Daarna is het pas de beurt voor de bloemenpracht.  
Morgen maar veel lapjes voorsnijden voor in de vakantie. English paperpiecing op een Engelse camping. Ik heb er nu al zin in...

Kaboutertjes?

Toen ik gisteren thuis kwam lagen er spullen op de keukentafel:

Vlieseline? En mijn zwarte schaar?
Mmmmm, er is een strook weg. Gelukkig geen papier mee geknipt. Het is dan wel geen stoffenschaar, maar hij was nog wel lekker scherp.

Wie pakt mijn spullen? (En wie ruimt ze niet op?) Is er iemand thuis???

Boven struikel ik over mijn restjesvoorraad en staat mijn naaidoos op mijn bed....

Gelijk maar terugzetten in de kast. Grrrrr....Bijna valt de doos op de grond. Doos was niet dchtgedaan! Wie zit er aan mijn spullen???

Mam? Ben je al thuis? Kijk eens wat ik heb gemaakt: Ik heb maar hele kleine stukjes gepakt hoor:

5 Legopoppetjes hebben een een nieuwe outfit gekregen. De linker is expres verkeerd op de vlieseline gestreken. (Dan wordt de stof toch sterker, mam?  Ik moet toegeven, hij heeft wel opgelet tijdens het maken van de StarWarsquilt) Waarom binnenstebuiten? Dan lijkt het meer op camouflagestof!
Tja, het blijft een jongen....

Vergezicht

Liggend met mijn buik op de grond is deze foto gemaakt. Ik ben begonnen met de laatste rand rondom. Na deze rand worden de hoeken opgevuld zodat de lap rechthoekig wordt.
Dat is een lang en saai werkje.  Voorlopig geen spectaculaire update/voortgang foto's van de 16000-quilt. Maar wel deze mooie. Van dichtbij vind ik de quilt nog mooier.

Wollen zwemkleding?

En weer een stukje af van de mysteryquilt van Reiko Kato.

Dit meisje heeft iets meer kleur dan het Japanse origineel. Niet dat er stof te weinig was hoor, maar dit is voor mij de kleine persoonlijke aanpassing die ik in elk blok probeer toe te voegen.

Het strikje is deze keer erg goed gelukt vind ik zelf. Dit keer deed de sewline-lijmpen wel wat ik in gedachten had. Soms is het zo plakkerig (of heb ik zo weinig geduld) dat alles plakt wat niet moet plakken en andersom. Deze keer dus gelukkig niet.

Maar of deze kinders nu echt plezier hebben met hun wollen zwemkleding? Het lijkt me niet echt comfortabel. Warm, kriebelig en super-oversized als je het water uitkomt. En waar zijn eigenlijk de handddoeken gebleven???

Dat vind ik nu leuk aan deze blokken. Tijdens het naaien gaan mijn gedachten alle kanten uit en fantaseer ik er op los. Nog één meisje en dan snel het volgende blok bestellen.

Nog twee weken

Het aftellen is nu echt begonnen. De eindspurt naar de grote vakantie. DH heeft de camping al gevonden en gereserveerd en ook de boottocht is geregeld.
DS heeft mijn voeten onder handen genomen, Engeland here we come!

Het is al een paar jaar onze wens om eindelijk eens de oversteek te maken en nu koud of niet, regen of niet, we gaan gewoon.

Het is een plek die beroemd is om zijn roeifestijn, maar waar ik nog nooit van heb gehoord.

Henley on Thames.

Nu snel googlen op quiltwinkels in de buurt ;)

Bloglovin' ?

Ik ben niet zo heel erg technisch, maar als je opeens niemand meer kunt volgen of geen berichtjes meer kunt lezen is het bloggen opeens een stuk minder leuk.
Heeft het te maken met google-reader? Gebruik ik dat dan? Weet ik toch niet? Ik ben van de plug-and-play-methode.
Voor de zekerheid toch maar bloglovin'geprobeerd en nu moet ik iets plakken.

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/5355023/?claim=fhvtu3vjmfr">Follow my blog with Bloglovin</a>

Ik snap er nog niet veel van, maar heb wel een extra button op de blog. Nu nog de vertaalknop weer aan de praat krijgen.

Terwijl de wasmachine draait...

...zet ik een paar steekjes aan de mysteryquilt. Ik kreeg alweer een mail van Petra Prins dat het volgende blok besteld kan worden. Ik ben benieuwd wat de volgende kindertjes gaan doen.

Maar eerst nog twee poppetjes knippen. Nou ja, na de was dan. Zucht, ben je net lekker bezig...
Snel nog even een platte foto, dat kijkt wat gemakkelijker.

Fijne dag verder!

Hexjes, hexjes, hexjes

Zo ongemerkt groeit de berg hexagonnetjes 's avonds voor de tv. Bruine lapjes worden afgewisseld met de middel/donkerbruine. De roze gaan meteen tussen de bloemetjes. De bruine moeten nog even wachten tot de berg groot genoeg is. Pas na 246 hexjes mogen ze aan de lap.

 Ik wacht met aannaaien, omdat ik dan de kleuren een beetje evenredig kan verdelen. Donkerbruin komt niet zo heel veel voor.

Sommige hexjes zijn een feest van herkenning. Het zijn restjes gekegen van lieve bloggers, restjes van de CWDQ en resten van de StarWarsquilt. Oh, en ik zie nu ook een stukje Egypte liggen. Wat kan een scrapquilt toch waardevol zijn.

Het valt toch wel mee.....eigenlijk.

De berg waaraan je tegenop kijkt lijkt altijd weer hoger en groter dan de berg die achter je ligt. Zo gaat het tenminste vaak bij mij. Ik ben kampioen beren op de weg zien en kan soms echt niet meer door de bomen  het bos zien.
Zo ook met het quilten van de StarWarsdeken. Dat is toch wel andere koek dan de sampler-quilt van de beginnerscursus. Tenminste dat dacht ik. Natuurlijk zijn de stukken met meerdere lagen stof en naden een beetje stug, maar als het echt maar drie lagen zijn gaat het als een speer!

Omdat ik met zwart in de naden stik, (nou ja probeer...) is het quiltwerk in de buitenste rand van de bol niet zo goed te zien. Dat is ook het lastige stuk. De binnenste blokken gaan een stuk gemakkelijker. Ik ben ook blij dat ik voor wol als tussenvulling heb gekozen. Wat werkt dat lekker soepel.
Ik doe een blok per keer om mijn vingers te sparen. Elke keer een klein stukje, zo tussen alle drukke regeldagen door. Jaarbestelling, inrichting nieuw lokaal, opzet Taalklas Passend Onderwijs...het schooljaar is gelukkig bijna om.

Oranje afval.

Zo'n twee à drie keer in de week fiets ik voordat ik naar mijn werk ga naar een oranje paddestoel in de wijk. Het is de verzamelplaats voor plastic-afval.
Deze week heb ik mijn naaikoffer opgeruimd. De berg lege klosjes was toch groter dan ik dacht.

Het waren een hoop oude klosjes, die ik eerst heb opgemaakt. Maar ook klosjes die ik kreeg uit Amerika. (Mijn eerste 'echte' quiltgarens). Klosje van de beginnerscursus. Wie had dat nu gedacht, dat zelfs lege klosjes je kunnen doen glimlachen bij de herinnering aan het werkstuk waaraan ze verbonden waren.

Fijne dag vandaag!

Kinderwerk

Dit weekend heb ik even al het schoolwerk aan de kant gelegd en de kindertjes tevoorschijn gehaald. De stoffen kindertjes bedoel ik dan.
Het derde blok van de mysteriequilt is nog steeds niet verder dan twee vissertjes.

Snel de twee kinders met bal uitgeknipt, gestreken/gelijmd en vastgezet.
Het kleine menneke in zwembroek zat snel vast, toen puberzoon de mededeling deed dat nr.3 in de winkel ligt.
Dat kan maar één ding betekenen: Het kinderboek "de Broederband" (Outsiders) heeft een vervolg.

Een spannend boek over een stel vrienden, met piraten, zeeslagen en andere spanning. Sorry mannetje, je zult nog even moeten wachten op je vriendinnetje met de bal.
Smeer je ondertussen wel goed in, want je krijgt al een klein beetje een kleurtje.

Tot snel.
(Vanavond sollicitatiegesprekken. Ik hoop dat er een goede juf of meester bij zit voor onze school)

Aanstekelijk

Voordat ik verder kan gaan met de hexagonnen, moet ik óf nieuwe knippen óf pulken. Ik kies vandaag voor de laatste optie:

Randje voor randje gaan de gekleurde papiertjes eruit. Voor de afwisseling worden ze echter wel meteen bekleed voor de volgende ronde:

En als ik er weer 40 heb mogen ze vast aan de grote lap. Het is zo leuk om die kleine lapjes in je handen te hebben. Eerst bij het snijden, dan bij het sorteren, bij het rijgen en het op kleur leggen.
Jawel, dat is heel wat anders dan sorteren. en neen, dat is geen stoffen aaien, dat is gewoon rechtstrijken. Toch?

Een paar steekjes

Een paar steekjes. Ik heb al zolang geen stof aangeraakt.

Even snel een vierde rij bloemen geplant. Wat heb ik toch een heerlijke hobby!

Het aftellen is begonnen

Terwijl de StarWarsquil geduldig in de mand ligt te wachten op betere tijden meer steekjes, worden er steeds meer to-do-dingen afgestreept op het werklijstje.
Inspringen in een klas, rapporten gemaakt voor dezelfde klas, want ook al is de juf er niet meer, de ouders zitten wel op een verslag te wachten.... Jaarplan voor het volgend schooljaar gemaakt, geprobeerd op de formatie rond te breien..... Helaas zit daar nog een gat, dus sollicitatiebrieven gelezen en mensen uitgenodigd en rondgeleid....Een ontzettend gaaf plan bedacht rondom Passend Onderwijs.....Pannebier voor de verbouwing van de school geregeld.....

Ja, in mijn hoofd is het af en toe een echte sterrenoorlog...

Ondertussen probeer ik de blogverhaaltjes van anderen bij te houden. Quilts die gedubbeld worden, plannen voor nieuwe winkels, veel, heel veel ideeen voor nieuwe projecten, een strijkplank die je ook voor andere doeleinden kunt gebruiken....
Nog even en dan lukt het me ook weer om elke dag steekjes te zetten. Nog een paar weken.

Eventjes snel.

Eventjes snel een kort berichtje. Want eigen lijk moet ik verder met de rapporten. Ik heb het op het moment razend druk op mijn werk. Een aantal collega's zijn uitgevallen en ik moet nu twee dagen een bewerkelijke groep overnemen. Tja, dan blijft mijn 'gewone' werk liggen voor 's avonds en kan ik niet verder met het leuke werk.

Wel uit het plastic, maar nog niet open geweest...

Er moeten rapporten gemaakt worden, handelingsplannen geevalueerd, nieuw jaarrooster en formatieplan, sollicitatiecommissie, afscheid van vertekkende collega's geregeld, hoogste punt van de nieuwbouw vieren, bouwvergadeingen bijwonen (wel weer eens wat anders dan een teamvergadering), schoolreisje.....en dat allemaal in nog geen vijf weken!
Nu werkt mijn hand ook niet echt mee:

Tip: Houdt je hoofd bij het verkeer (en niet bij het werk) en probeer niet als je dan toch door rood rijdt met de fiets een auto te doorboren. Ik weet nu uit ervaring: dat gaat je niet lukken en je hebt weken later nog last van je pols.

Helemaal niets gedaan dan? Okee, een paar bloemetjes. Maar dat is het dan ook echt. Het schoolwerk roept weer, de bloemetjes moeten nog maar even wachten.